Ostatnia aktualizacja: 20 kwietnia 2023
Wygląda na to, że fiński rząd doszedł do wniosku, że jego obecny monopol hazardowy nie radzi sobie szczególnie dobrze i że konieczna jest zmiana ram licencyjnych.
Wyniki niedawnego badania monopolu posiadanego przez Veikkaus wykazały, że wspierany przez państwo operator zakładów, gier i loterii traci kontrolę nad krajowym rynkiem zakładów, a coraz więcej klientów wydaje się grać z firmami zagranicznymi.
Szacując wielkość nielicencjonowanej marży bukmacherskiej na 500–550 mln euro, decydenci stwierdzili, że udział Veikkaus w przychodach z gier hazardowych „znacznie spadł w ciągu ostatnich kilku lat”.
Rząd podkreślił, że Veikkaus posiada odpowiednie środki ochrony graczy zgodnie z ustawą o loteriach, takie jak mechanizm blokowania graczy dla wszystkich produktów z wyjątkiem zdrapek, śledzenie czasu gry, modele przewidywania ryzyka i wezwania pomocy.
Jednakże, ponieważ co najmniej jedna trzecia fińskich graczy najwyraźniej korzysta z usług nielicencjonowanych firm, z tych usług ochrony graczy nie korzystało wielu, z dodatkowym wpływem rządu na utratę wpływów z podatków.
To skłoniło władze do zbadania różnych studiów przypadku krajów, które znalazły się w sytuacji podobnej do Finlandii, aby pomóc jej w przejściu na „model częściowej licencji”.
Oceniając sytuację w innych krajach skandynawskich, takich jak Norwegia, Szwecja i Dania, a także Holandia i Francja, fiński raport wykazał, że wskaźnik kanałów wynosi od 80% do 90%.
Dokonane przez decydentów porównania systemów monopolistycznych i systemów częściowo/w pełni licencjonowanych również wykazały, że ten pierwszy z większym prawdopodobieństwem doprowadzi do konfliktu interesów.
Podczas gdy ten ostatni – opisywany jako mający „najswobodniejsze” ograniczenia marketingowe – dostrzega wyższe wskaźniki „niekorzystnych skutków hazardu”, nie było statystycznego związku ze szkodami związanymi z hazardem.
Godnym uwagi obszarem poprawy na fińskim rynku zidentyfikowanym w raporcie był marketing, przy czym regulacje w pięciu krajach uznano za bardziej skuteczne niż w Finlandii.
„Jeśli chodzi o marketing, ogólna zasada jest taka, że gry mogą być reklamowane osobiście tylko osobom, które wyraziły na to zgodę” – ocenia raport.
„Marketing skierowany do nieletnich jest wszędzie postrzegany negatywnie. Odpowiednio, również w przypadku gier hazardowych, w których istnieje ryzyko wystąpienia szczególnych wad gier, marketing doświadczeń jest postrzegany negatywnie. Sponsoring podlega również różnym ograniczeniom w kilku krajach”.
Wreszcie w badaniu zauważono, że we wszystkich ocenianych krajach nadzór nad zakładami wzajemnymi i grami jest sprawowany przez scentralizowany niezależny organ posiadający „szerokie uprawnienia nadzorcze”.
Na przykład w przypadku Norwegii – ostatniego z badanych krajów, który odszedł od systemu monopolistycznego do częściowo licencjonowanego – branża jest nadzorowana przez Lottosift i Ministerstwo Kultury i Kościoła, a 85% GGR szacuje się, że trafi do firm prawniczych.
Patrząc w przyszłość na własne planowane przejście na model częściowo licencjonowany, Finlandia podsumowała, że takie posunięcie „skierowałoby znacznie większą część cyfrowej konsumpcji gier hazardowych do gier regulowanych niż ma to miejsce obecnie”.
Rząd ocenił jednak, że ogólna konsumpcja gier hazardowych może wzrosnąć w Finlandii z powodu poszerzenia rynku i pola gry, co wymaga solidnych ram dla odpowiedzialnego i bezpieczniejszego hazardu.
Przygotowania do okresu przejściowego zostały zatem określone jako kluczowy obszar zainteresowania, obok kryteriów przyznawania licencji, stawek podatkowych i późniejszego wpływu na gospodarkę, marketing, środki zapobiegania szkodom związanym z hazardem i nadzór regulacyjny.
W ramach proponowanego systemu licencji Viekkaus zachowałby wyłączne prawa do kilku produktów, takich jak fizyczne kasyna i automaty do gry, zakłady stacjonarne i loterie oraz loterie i loterie, takie jak lotto i keno.
Pozostałe licencje, otwarte dla każdego zainteresowanego operatora, obejmowałyby tylko zakłady sportowe online i gry w kasynach online.
Obecnie nie jest jasne, kiedy takie ramy licencyjne mogłyby wejść w życie, ale oczywiste jest, że szeroka część fińskich polityków – jak również sam Veikkaus – bardzo popiera ten ruch.
Plany reform zostały po raz pierwszy ogłoszone przez Ministra Europy i Zarządzania Własnością Tytti Tuppurainena i od tego czasu uzyskały poparcie Partii Centrum i Partii Koalicji Narodowej (NCP) oraz Instytutu Pracy ds. Badań Ekonomicznych (Labore).
Według fińskiego eksperta prawnego ds. Igaming, Antti Koivuli, rozmawiającego z SBC w styczniu 2023 r., wdrożenie nowych ram licencyjnych zajęłoby „co najmniej dziewięć miesięcy, być może więcej”.
źródło: sbcnews.co.uk
"Reklamy Totalizatora powinny być zabronione. To namawianie ludzi do hazardu. Emeryci wydają całe emerytury na zdrapki. W czasie losowania gadają że jeden trafił milion a że reszta przegrała 10 mln tego już nie powiedzą. Zakazać tych praktyk."
"a czy Totalizator Sportowy nie łamie ustawy ??? Oczywiście , że tak . Wynika jasno z reklamy w TV , wakacje , szczęście nie ma końca i te kulki tzn. lecą w kulki z klientami , etc."
"do Afryka Ale i tak na końcu wszyscy dostają wyroki za różne wynalazki."
"Jeśli chodzi o rośnięcie saloników jak grzyby po deszczu to nie mam zdania. Jednak w zakresie prania pieniędzy to brak losowości równa się brakowi zarzutu prania pieniędzy i grupy. To przestępstwa wtórne, które przy braku 107 nie mogą występować. Dlatego urzędy celne i prokuratury na siłę wymyślają nowe definicje losowości i interpretacje UoGH. Tylko z 258 i 299 zarzut 107 jest jakkolwiek trochę poważny!"
"A to dlatego saloniki z finderami rosną jak grzyby po deszczu. Niezła luka w prawie, niby nie element losowości ale jednak ktoś te pieniądze musi wyprać."