Kapica przegrywa kolejną bitwę. Automaty poza kasynami bez konsekwencji?

Ostatnia aktualizacja: 5 stycznia 2015

W dniu 28 listopada 2014 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu IV Wydział Karny Odwoławczy wydał wyrok w sprawie urządzania gier na automatach poza kasynami gry. Obie oskarżone osoby zostały uniewinnione.

 

W uzasadnieniu czytamy m.in.:

„Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Mimo rozważenia przez Sąd Okręgowy wszystkich zarzutów wskazanych w apelacjach, to przede wszystkim rozpoznanie i uwzględnienie wskazywanego w apelacjach obrońcy oskarżonego M. W. i pełnomocnika interwenienta zarzutu obrazy prawa materialnego, tj. art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych poprzez ich niewłaściwe zastosowanie, polegające na uzupełnieniu treści powyższego przepisu blankietowego art. 107 § 1 k.k.s. normami z art. 6 i art. 14 w/w ustawy, które z kolei ze względu na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. wydanego w sprawach połączonych F. i in. sygn. akt C 213/11, C 214/11 i C 217/11 oraz orzeczenia w sprawie C-65/05 Komisja przeciwko Republice Greckiej są bezskuteczne, ze względu na ich techniczny charakter i nie mogą być podstawą orzeczeń sądów krajowych, a skazanie na tej podstawie stanowi naruszenie konstytucyjnej zasady ochrony obywateli przed arbitralną i nieuzasadnioną represją karną, a techniczny charakter tych przepisów oraz ich uchwalenie z pominięciem obowiązku notyfikacji został potwierdzony przez sąd krajowy – Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. w dniu 19 listopada 2012 r. w sygn. akt III SA/Gd 493/12, (…) SA/Gd 519/12, (…) SA/Gd 560/12, na gruncie których zostało sformułowane pytanie prejudycjalne do (…), w zakresie braku notyfikacji, implikowało konieczność zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego M. W. od popełnienia zarzucanego mu czynu i utrzymanie zaskarżonego wyroku co do oskarżonego A. W..(…)

a dalej:

„Polska w akcie prawnym rangi ustawy spenalizowała zachowania polegające na urządzaniu lub prowadzeniu gier losowych, gier na automatach lub zakładów wzajemnych wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia – art. 107 § 1 kks czy art. 109 kks. Są to przepisy o charakterze blankietowym, gdyż odsyłają w swej treści do przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych( Dz. U. Nr 201, poź. 1540 ze zm.), które współtworzą zespół znamion tak określonego czynu.

Legalność natomiast przepisów cytowanej ustawy, ma znaczenie z punktu możliwości przypisania sprawstwa.(…)

i jeszcze:

„Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 19 lipca 2012r. stwierdził, że „Artykuł 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasady dotyczącej usług społeczeństwa informacyjnego, ostatnio zmienionej dyrektywą Rady z dnia 20 listopada 2006r. należy interpretować w ten sposób, że przepisy krajowe tego rodzaju jak przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych, które mogą spowodować ograniczenie, a nawet stopniowe uniemożliwienie prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych poza kasynami i salonami gry, stanowią potencjalnie „ przepisy techniczne” w rozumieniu tego przepisu, w związku z czym ich projekt powinien zostać przekazany Komisji zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit pierwszy wskazanej dyrektywy. Pogląd o technicznym charakterze tych przepisów (art. 6 ust. 1 i 14 ust 1 Ustawy o grach hazardowych) nie jest już kwestionowany w orzecznictwie sądów powszechnych.(…)

i na koniec:

Ponadto wskazać należy, że w najnowszych orzeczeniach, w tym dotyczących wnoszonych kasacji od wyroków uniewinniających opartych na odmowie stosowania przez sądy powszechne przepisów nienotyfikowanej ustawy, Sąd Najwyższy zdaje się zmieniać dotychczasowe stanowisko, czego wyrazem jest to, iż oddala wnoszone kasacje oskarżycieli – Postanowienie SN z dnia 12 czerwca 2014r. – sygn. V KK345/13, postanowienie SN z 19 lutego 2014r. sygn. akt IV KK 372/13, czy też Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2014r. sygn. IV KK 196/14.

Reasumując Sąd Okręgowy nie podzielił stanowiska prawnego wyrażonego przez Sąd Rejonowy w Pile (a opartego o treść i interpretację uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2013r. sygn. akt I KZP 15/13) i uznał, że pominięcie procedury notyfikacji powoduje bezwzględną bezskuteczność przepisów, które notyfikacji podlegały.

Sprawia to, że zaistniały przesłanki do odmowy zastosowania przez Sąd Okręgowy art. 14 ust. 1 oraz art. 6 ust. 1 ustawy o grach hazardowych, co obligowało Sąd odwoławczy do stwierdzenia, że działanie zarzucane oskarżonemu M. W., a tym samym i A. W. nie zawierało znamion zarzucanych im czynów, co w konsekwencji musiało skutkować uniewinnieniem.

Źródło: izbagospodarcza.pl

Tagi: