Ustawa hazardowa w Sądzie Najwyższym

Okiem eksperta
Bartosz 09/09/2015

Ostatnia aktualizacja: 9 września 2015

(…)być może będziemy mieli kolejną odsłonę w zmaganiach „Trybunał Konstytucyjny vs. Sąd Najwyższy” — otóż do SN wpłynęło ciekawe zagadnienie prawne dotyczące hazardu (sygn. akt I KZP 10/15).

„Czy przepisy art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych — dalej „ustawy o grach hazardowych” (Dz. U. z 2015 poz. 612) w zakresie gier na automatach, ograniczające możliwość ich prowadzenia jedynie na podstawie udzielonej koncesji na prowadzenie kasyna, są przepisami technicznymi w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998 r., ze zm.), a jeżeli tak to, czy wobec faktu nienotyfikowania tych przepisów Komisji Europejskiej, sądy karne w sprawach o przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 kks uprawnione są, w oparciu o art. 91 ust. 3 Konstytucji, do odmowy ich stosowania jako niezgodnych z prawem unijnym?”

Przypomnieć warto, że kwestia konstytucyjności nowelizacji ustawy hazardowej była przedmiotem postępowania w Trybunale Konstytucyjnym, który stwierdził, że procedura notyfikacji przepisów technicznych nie jest elementem konstytucyjnego procesu ustawodawczego, a poza tym ograniczenie dostępności do „jednorękich bandytów” wyłącznie do kasyn jest uzasadnionym ograniczeniem swobody gospodarczej (wyrok z 11 marca 2015 r., P 4/14).

Przy okazji warto wspomnieć nieco późniejsze orzeczenie TSUE — w myśl którego zakaz stawiania automatów do gier poza kasynami to niedopuszczalne ograniczenie swobody gospodarczej (wyrok z 11 czerwca 2015 r., C-98/14).

Czytaj całość na: czasopismo.legeartis.org

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

E-PLAY.PL