Jak założyć w Polsce kasyno? Czy obywatel Niemiec może to zrobić?

Okiem eksperta
Bartosz 01/04/2015

Ostatnia aktualizacja: 1 kwietnia 2015

Niniejsza opinia prawna zawiera analizę sytuacji oraz wskazanie odpowiedzi na zadane pytania w oparciu o przepisy ustawy 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity: Dz. U. 2013 r. poz. 672, dalej u.s.d.g.), ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych (Dz. U. 2009 r., nr 201, poz. 1540, dalej u.g.h.), poglądy doktryny oraz aktualne orzecznictwo sądów polskich.

Zasadniczo zgodnie z art. 13 ust. 1 u.s.d.g.:

1. Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, z państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak obywatele polscy.

Z dniem 1 stycznia 2001 roku zmienił się stan prawny regulujący zasady podejmowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne, względnie przedsiębiorców zagranicznych. Pojęcie osoby zagranicznej zostało zdefiniowane w art. 5 pkt 2 u.s.d.g., zgodnie z którym osobą zagraniczną jest osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadająca obywatelstwa polskiego, osoba prawna z siedzibą za granicą oraz jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną posiadająca, zdolność prawną, z siedzibą za granicą. Komentowany przepis, konstytuując przesłanki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby zagraniczne, wyróżnia trzy grupy tych osób, różnicując ich status prawny w tym zakresie. Do pierwszej grupy należą osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, do których należy Norwegia, Islandia, Lichtenstein i Szwajcaria (ugrupowanie z siedzibą w Genewie działa od 1960 roku). Oczywiście obywatel Niemiec zaliczany jest do tej kategorii podmiotów ze względu na przynależność tego Państwa do UE.

Osoby zagraniczne należące do pierwszej grupy mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak przedsiębiorcy polscy. Przepis ten jest konsekwencją uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Zasada równego traktowania, o której tu mowa, wynika bezpośrednio z postanowień Traktatu. W ramach traktatowej swobody przedsiębiorczości wyróżnia się swobodę pierwotną oraz wtórną. Komentowany przepis odnosi się przede wszystkim do swobody pierwotnej, która obejmuje prawo do bezpośredniego podejmowania i prowadzenia przedsiębiorstw oraz nabywania udziałów w przedsiębiorstwach. Wskazane osoby zagraniczne mogą zatem korzystać z wszelkich form organizacyjnoprawnych przewidzianych w ustawodawstwie polskim, po spełnieniu odpowiednich przesłanek wynikających z ustawodawstwa polskiego.

Czytaj całość na: e-prawnik.pl

0 komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

E-PLAY.PL