Ostatnia aktualizacja: 21 października 2016
Przedsiębiorca ma możliwość obrony na każdym etapie prowadzonego postępowania. W dzisiejszej Gazecie Prawnej podpowiadają, jakie kroki warto podjąć w przypadku kontroli w punkcie gier na automatach.
Zacznijmy od przedstawienia przebiegu postępowania w sprawie automatów.
Organem prowadzącym postępowanie w pierwszej instancji jest w tym wypadku Urząd Celny, od decyzji którego przedsiębiorca może się odwołać do organu II instancji, tj. Izby Celnej. A jeżeli się z nią nie zgadza przysługuje mu odwołanie do sądów administracyjnych: WSA, a następnie NSA. Przebieg kontroli, postępowania przed organami I instancji oraz drugiej instancji regulują m.in. oprócz wspomnianej ustawy o grach hazardowych i ordynacji podatkowej: ustawa z 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 990 ze zm.) oraz ustawa z 2 lipca 2004 r. o działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 584 ze zm.). Z kolei przebieg postępowania przed sądami administracyjnymi – oprócz u. g.h.i ordynacji podatkowej – także m.in. ustawa z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.).
1. o czym pamiętać podczas kontroli
W pierwszym etapie postępowania wydzierżawiający lub wynajmujący bądź jego pracownicy mają najczęściej bezpośredni kontakt z funkcjonariuszami Służby Celnej.
Funkcjonariusze służby, tak jak inne organy kontroli, mogą żądać w szczególności: udostępnienia i przeglądania akt, dokumentów, przeszukiwać pomieszczenia, przesłuchiwać świadków, dokonywać oględzin oraz zabezpieczać zebrane dowody.
Organ na tym etapie sporządza protokół kontroli, w którego treści może opisać przebieg przeprowadzonego eksperymentu na automatach. Sporządzona też może zostać dokumentacja fotograficzna.
Przed przystąpieniem do czynności organ powinien doręczyć upoważnienia do przeprowadzenia kontroli oraz okazać legitymację służbową. Jest jednak wyjątek: w przypadku podejrzenia, że nie są przestrzegane przepisy regulujące urządzanie i prowadzenie gier hazardowych, o których mowa w ustawie o grach hazardowych, oraz zgodność tej działalności z udzieloną koncesją lub zezwoleniem, a także zatwierdzonym regulaminem, a okoliczności faktyczne uzasadniają niezwłoczne przeprowadzenie kontroli, jest ona wykonywana na podstawie legitymacji służbowej.
(…)
2. postępowanie przed organem I instancji
Organ I instancji, którym jest urząd celny, wydaje postanowienie o wszczęciu z urzędu wobec podatnika postępowania w sprawie wymiaru kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie/ automatach poza kasynem gry.
W czasie prowadzonego postępowania podatkowego organ podatkowy zbiera materiał dowodowy, a także przeprowadza dowody wskazane przez stronę. Jest to najważniejszy etap postępowania, ponieważ to właśnie na podstawie zebranych dowodów zostanie wydana decyzja.
Jednocześnie organ do postępowania może włączyć dokumenty zgromadzone podczas kontroli, jak również – jeżeli zostało takie postępowanie wszczęte – dokumenty z przeprowadzonego postępowania karno-skarbowego, w tym np. z opinii ustanowionego biegłego z zakresu informatyki, telekomunikacji i automatów do gier.
Trzy z naczelnych zasad ordynacji podatkowej przedstawionych na schemacie mają praktyczne znaczenie dla podatnika.
Zasada czynnego udziału stron w postępowaniu:
* „Realizacji prawa strony do czynnego udziału w dalszym toku postępowania służą przepisy szczególne, m.in. art. 187 par. 3 nakazujący zakomunikować stronie fakty znane organowi podatkowemu z urzędu, art. 188 przyznający stronie prawo żądania przeprowadzenia dowodów, art. 190 par. 1 nakazujący zawiadomić stronę o miejscu i terminie przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków, art. 192 uzależniający uznanie okoliczności faktycznej za udowodnioną od zapewnienia stronie możliwości wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów i inne”. (Stefan Babiarz, „Ordynacja podatkowa. Komentarz”, wyd. IX, Warszawa 2015).
* Czynny udział strony w postępowaniu wyraża się także w tym, że strona ma prawo nie tylko być obecna przy czynnościach dowodowych, ale również mieć wpływ na ustalenie stanu faktycznego sprawy przez składanie nowych dowodów lub wniosków dowodowych (wyrok NSA w Warszawie z 28 marca 2001 r., sygn. akt III SA 1672/00).
Zasada trwałości decyzji ostatecznych:
* Decyzją ostateczną jest decyzja, od której nie przysługuje odwołanie. A contrario, decyzją nieostateczną jest decyzja, od której można wnieść odwołanie.
„Przykładem tej pierwszej jest każda decyzja wydana w drugiej instancji, a także decyzja pierwszoinstancyjna, która:
1) w ustawowym terminie nie została zaskarżona;
2) została zaskarżona, ale odwołaniu strony nie nadano biegu z przyczyn określonych w art. 228 par. 1;
3) nie podlega zaskarżeniu w trybie administracyjnym”. (Stefan Babiarz, „Ordynacja podatkowa. Komentarz”, op. cit.).
* Wykonalność decyzji: wykonalna jest decyzja ostateczna (decyzja wydana przez organ II instancji), chyba że decyzji nieostatecznej nadano rygor natychmiastowej wykonalności.
* Decyzji nieostatecznej może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności, gdy:
a) organ podatkowy ma informacje, z których wynika, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych lub
b) strona nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia, lub
c) strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości, lub d) okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące.
Rygor natychmiastowej wykonalności decyzji nadawany jest przez organ podatkowy pierwszej instancji w drodze postanowienia. Na postanowienie w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności służy zażalenie. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania decyzji.
Zasada prawdy obiektywnej (materialnej):
* „Dążąc do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, organy podatkowe powinny w pierwszej kolejności ustalić, jakie fakty są istotne z punktu widzenia przepisów prawa materialnego mogących mieć w sprawie zastosowanie. W dalszej kolejności rzeczą organów jest rozważenie, jakie dowody będą pomocne w ustaleniu wspomnianych faktów. Kolejny etap to przeprowadzenie z urzędu tych dowodów oraz innych dowodów wnioskowanych przez stronę”. (Stefan Babiarz, „Ordynacja podatkowa. Komentarz”, op. cit.).
* Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
* Żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.
* Organ podatkowy ocenia na podstawie całego zebranego materiału dowodowego, czy dana okoliczność została udowodniona. Główne obowiązki podatnika Organ podatkowy (w tym przypadku urząd celny) może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań, przedłożenia dokumentów lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, w tym także w formie dokumentu elektronicznego, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.
Całość czytaj w dzisiejszym wydaniu Gazety Prawnej, rubryka: Firma i prawo
Darko
28/11/2016
t0mas18
28/11/2016
conan
28/11/2016
Jan
27/11/2016
kvl
27/11/2016
xyz
27/11/2016
obiektywny
27/11/2016
jaro
27/11/2016
Crane
27/11/2016
thxorg
27/11/2016
tadek
27/11/2016
navi
26/11/2016
Marek
26/11/2016
conan
26/11/2016
jaro
26/11/2016
miki
26/11/2016
Quiz
07/11/2016
hot fun
07/11/2016
pokrojuT
27/10/2016
Bolek
27/10/2016
On
27/10/2016
kstaci
27/10/2016
Bolek
27/10/2016
nieroman
27/10/2016
Janowicz
25/10/2016
APAP
25/10/2016
seta
25/10/2016
Sando
23/10/2016
Kondzio
22/10/2016
[email protected]
22/10/2016
Johnny
22/10/2016