Życie jak ruletka – uzależnienie od hazardu

Ostatnia aktualizacja: 28 czerwca 2024

„Teraz wygram, jeszcze tylko jeden raz…”- tak myśli każdy hazardzista. Prawda bywa jednak okrutna. Niewinny początek i szybki koniec, który odczuwa się do końca życia.

Hazard można nazwać nową chorobą XXI wieku. Gracze lokują się na wszystkich piętrach drabiny społecznej i we wszystkich kategoriach demograficznych. Grają wszyscy, dzieci, młodzież, starsi, wykształceni, biedni, bogaci. To jest jak plaga.

Co to jest patologiczny hazard?

Przeciętna osoba wyznacza sobie limit pieniędzy jakie przeznacza na grę. Określa także limit czasu, w którym kończy grać i trzyma się narzuconych sobie zasad. Gra dla niej jest tylko zabawą, choć chciałaby wygrać. Zupełnie innymi motywami kieruje się osoba, której gra ma charakter patologiczny.

Patologiczny hazard zaliczany jest do zaburzeń nawyków i popędów (impulsów) osobowości i zachowania dorosłych. Polega na częstym uprawianiu hazardu, który przeważa w życiu człowieka ze szkodą dla wartości i zobowiązań społecznych, zawodowych, materialnych i rodzinnych.

Hazard u młodych

Centralne Biuro Opinii Społecznej zbadało młodzież pod względem uczestnictwa w grach o charakterze hazardowym. Najpopularniejsze wśród tego kręgu są konkursy sms-owe oraz lotto. Następną pozycję zajmują automaty. Częściej grają chłopcy niż dziewczęta, wyjątek stanowią jedynie gry i loterie sms-owe. Najczęściej hazard uprawiają dzieci pozbawione kontroli rodzicielskiej. Młodzi będący dobrymi uczniami grają w zaciszu domowy, przez Internet, ukrywają się. Ci słabsi wybierają gry na automatach.

Fazy uzależnienia od hazardu

Istnieją cztery fazy rozwoju hazardu:

1. Faza zwycięstw– granie okazjonalne fantazje na temat wysokich wygranych. Sukcesy w graniu powodujące pobudzanie do dalszej gry i większych stawek. Człowiek wierzy, że będzie wygrywał.
2. Faza strat– stawianie większych stawek powodujące coraz większe straty. Ciągnie za sobą pożyczki i nieudane próby „odegrania się”. W tym momencie hazardzista zaczyna ukrywać swoje uzależnienie.
3. Faza desperacji– panika powodowana separacją od najbliższych. Utrata pracy i narastające długi, presja wierzycieli, która popycha często do przestępstw.
4. Faza utraty nadziei– poczucie bezradności, samotność powodowane np. rozwodem, próby samobójcze.

Podstawowe przejawy problemów z hazardem

WSKAZÓWKI FINANSOWE

Jeśli nagle w domu zaczynają ginąc pieniądze to znak, że dzieje się coś niepokojącego. Członek rodziny staje się tajemniczy, a pytany o finanse wybucha gniewem. Zaczyna zaciągać pożyczki, nie tylko w banku, ale także u osób prywatnych. Nagle znajduje się w dołku finansowym. Nieopłacone rachunki zalegają ukryte w szafie, wierzyciele upominają się o pieniądze. Zaczyna wynosić kosztowne rzeczy z domu, po czym ponownie je przynosi.

WSKAZÓWKI EMOCJONALNE

Członek rodziny unika bliskich. Jest rozdrażniony, zaniepokojony, nieobecny. Towarzyszą mu częste wahania nastroju, wybucha gniewem, ale kiedy wygrywa choć małą sumę, jest wesoły. Narzeka na nudę lub zdenerwowanie.

WSKAZÓWKI CZASOWE

Taka osoba często się spóźnia do pracy, szkoły, na zajęcia. Znika na dłuższy czas bez wyjaśnień. Często motywuje swoją nieobecność dodatkową pracą.

U osoby uzależnionej od hazardu widać znaczne zmiany w zachowaniu. Zaczyna odrzucać pasje, rzeczy, które sprawiały mu przyjemność. Zmianie ulegają także zwyczaje w spaniu, jedzeniu i życiu seksualnym. Oprócz tego uzależniony:
– przestaje o siebie dbać
– lekceważy swoje obowiązki
– nie dotrzymuje składanych obietnic
– nie troszczy się o dom, rodzinę
– częściej sięga po używki
– ma więcej problemów zdrowotnych związanych ze stresem
– oszukuje lub kradnie dla pieniędzy, ma problemy z prawem
– popada w konflikty z innymi ludźmi na tle finansowym

TERAPIA

Grupa dla uzależnionych od hazardu funkcjonuje przy ul. Staszica 5 w Zgorzelcu. Po zdiagnozowaniu osoba uzależniona rozpoczyna terapię, która trwa przez ok. rok.

Jak funkcjonują terapie? -Zespół oddziaływań psychologicznych umożliwia pacjentowi identyfikację z chorobą, jej akceptację oraz wywołanie potrzeby dokonania zmiany siebie i swojego dotychczasowego stylu życia tak, aby było możliwe dalsze funkcjonowanie bez alkoholu i innych substancji psychoaktywnych. Zmiany te powinny dotyczyć postaw, przekonań, zachowań, przyzwyczajeń, relacji z innymi, a także sposobu przeżywania, odczuwania, reagowania i myślenia- mówi Zofia Guszczewska tr. do spraw uzależnień.

Dzięki  terapii ludzie rozpoczynają nowy etap, wolny od nałogowego więzienia. Zmieniają nie tylko swoje życie, ale także życie swoich bliskich. Nie pozwól by nałóg zniszczył Twoje życie, skorzystaj z profesjonalnej pomocy. Walcz, bo do stracenia masz naprawdę wiele…

Poradnia Terapii Uzależnienia od Alkoholu i Współuzależnienia
Adres: Staszica 5, Zgorzelec
Telefon: 75 775 26 21

źródło: zinfo.pl

Tagi: Polska, terapia, uzależnienie